Aankomst surabaya

Vandaag zijn we op weg gegaan voor het laatste stukje van onze reis richting Surabaya. Bij het uitchecken van ons hotel werd wel duidelijk dat men het toch behoorlijk bijzonder vond om iemand uit Nederland te zien want we moesten allemaal op de foto. Waarna de bestuurder van de pendelbus waarmee we naar het vliegtuig gingen eveneens weer foto's van ons maakte. Onderweg naar het vliegveld werd er door voorbijgangers voornamelijk gestaard of gezwaaid naar ons. Een erg vreemde ervaring was dit. Waar we erg om hebben moeten lachen is het verschil in reistijd tussen toen we naar het hotel gingen (8min) en toen we teruggingen naar de luchthaven (3 kwartier). Dit kwam doordat de weg recht was aangelegd en we in het terugkomen om hebben moeten rijden om op dezelfde weg te komen maar dan de andere richting uit. We waren toch wel even verbaasd toen we na een half uur ons hotel weer langs zagen komen.

Bij aankomst in surabaya werden we aan het vliegveld opgewacht door Agus, een chauffeur van de universiteit die ons elke dag naar de stage zal brengen en weer terugbrengen en die wij verder mogen verzoeken ons te helpen met vervoer. Hij heeft ons naar het guesthouse gebracht. Hierna zijn we gaan eten samen met Agus die toe stemde met ons verzoek om aan te sluiten bij het eten. hiervoor gingen we naar de dichtsbijzijnde mall. Deze was echt gigantisch. Voor 500.000 rupia ( ongeveer 30 euro) hebben we met zijn achten gegeten in een prima restaurant. Dit bleek ongeveer hetzelfde te zijn als wat onze chauffeur op een week verdient. Toch best wel confronterend.

Na het eten zijn we doorgereden om de eerste boodschappen te doen in een lokale supermarkt. Het guesthouse is voor Indonesische begrippen erg groot en ziet er afgezien van een benodigde schoonmaakbeurt goed uit. Er moest alleen nog wel veel gehaald worden. Zo zijn er bijvoorbeeld geen borden, pannen of ander keukengerei, emmer of andere schoonmaakspullen. Hiervan hebben we een gedeelte samen met de ontbijtspullen voor morgen alvast ingeslagen. De rest, onder andere een bed wat te kort is, regelen we morgen wanneer we nog een vrije dag hebben. Donderdag staat de eerste stagedag/kennismaking op het programma.

Ondanks dat het vandaag een drukke dag geweest is merk ik dat nu we de spullen uitgepakt hebben en op het gemak zitten ik toch nog wel wat met thuis bezig ben. Het blijft best raar om in relatief zo'n korte tijd opeens aan de andere kant van de wereld te zitten! Ik ben benieuwd hoe dit over een paar dagen is.